Ukrainka
Autor: Barbara Kosmowska
Poznajemy młodą Ukrainkę Iwankę, która w poszukiwaniu lepszego jutra przyjeżdża do Warszawy, do swojego chłopaka Mykoły. Obydwoje są artystami, którzy pragną swoją przyszłość związać z tym co kochają, czyli muzyką. Iwanka zachwycona, ale i trochę przestraszona wielkim miastem stara się zaadaptować. Szukając pracy, wiadomo na początku obojętnie jakiej, poznaje miasto wzdłuż i wszerz, a wraz z nim mentalność ludzi i tu już nie ma czym się chwalić. Przykre to wszystko jak się okazuje jakimi ludźmi jesteśmy. Iwanka trafia do „wielkiej pani” jako sprzątaczka, bo na cóż może liczyć młoda dziewczyna w dodatku z Ukrainy. Oczywiście jak możemy się domyślić „wielka pani” traktuje młodą dziewczynę z góry, chociaż Iwanka stara się wszystko wykonywać perfekcyjnie, to jednak gospodyni ma wiele do zarzucenia. Zawiść, uprzedzenia, rasizm, nietolerancja...nie wiadomo jak to nazwać.
Kolejni bohaterowie to młode małżeństwo - Agata (niespełniona bizneswomen, neurotyczka ?) i Bruno (właściciel dobrze prosperującej firmy komputerowej), rodzice 5-letniego Stasia. To właśnie do nich przyjeżdża Zofia Wolska, matka Bruna (któremu jak dotąd wyszło najlepiej w życiu) i do opieki nad wnukiem. W międzyczasie losy tych dwóch pań skrzyżują się, bo Iwanka trafia również do nich jako opiekunka do dziecka. Z początku wszystko układa się pomyślnie, Agata i Bruno są zadowoleni z Iwanki, Zofia może powoli wracać do domu, ale... gdyby nie kolejna życzliwa osoba, której na pozór niczego nie brakuje, nie wtrącała się w nieswoje sprawy. Otóż gdyby pseudo przyjaciółka Agaty nie zaczęła węszyć wyimaginowanego romansu między Iwanką i Brunem i podjudzać Agaty to może Iwanka dalej snułaby swoje marzenia o przytulnym domku z Mykołą. Zawiść ludzka nie zna granic. Młoda dziewczyna doświadczyła tego na własnej skórze. Jedynym jej dobrym duchem okazał się profesor, u którego dokształcała swój warsztat muzyczny. Nawet jej ukochany Mykoła zmienił się pod wpływem stolicy, ludzi go otaczających, gdzie liczy się władza i pieniądze. Przyszło wielkie rozczarowanie.
W powieści poznajemy także tajemniczego, spokojnego Krystiana, sąsiada Agaty i Bruna. Krystian mieszka z chorą matką, na co dzień zakompleksiony kawaler, pomocny i skromny, w pracy sumienny i dokładny, w skrycie podkochuje się w Agacie, idealizuje ją i podpatruje ich życie, a także przy okazji Iwankę.
Sam koniec książki zaskakujący. Niby wszystko już zostało napisane, znamy fabułę powieści, a tu niespodzianka. Nie zdradzę, ale zachęcam do przeczytania.
Na zakończenie dodam, że książka wciąga, postaci są wyraziste, styl autorki specyficzny, ale dobrze się czyta. Autorka przedstawiła nadziej, marzenia wielu ludzi emigrujących za pracą, za chlebem. Historia cierpka, gorzka, ale z przesłaniem i nadzieją, że niektórym jednak może się udać, tylko jakim kosztem i czy warto ten koszt ponieść.
Barbara Kosmowska – pisarka urodziła się 24 stycznia 1958 roku w Bytowie. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Pracowała jako nauczycielka języka polskiego w Bytowie. W 1999 roku obroniła pracę doktorską pt. „Pomiędzy dzieciństwem a dorosłością. O powieściopisarstwie Zofii Urbanowskiej”, za którą została wyróżniona Summa cum lauda. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta Zakładu Historii Literatury Romantyzmu i Pozytywizmu na Wydziale Filologiczno-Historycznym Akademii Pomorskiej w Słupsku. Współpracuje również z czasopismem 'Guliwer”, a także pełni funkcję kuratora społecznego i radnej w Bytowie. Autorka debiutowała w latach 70.tych na łamach czasopisma „Na przełaj”. W latach 80.tych zdobyła liczne wyróżnienia i nagrody w konkursach poetyckich.
Pierwsza powieść pt. „Głodna kotka” ukazała się w 2000 roku, rok później kolejna - „Teren prywatny” (za którą otrzymała wyróżnienie, książka została nazwana najbardziej kobiecą powieścią B.Kosmowskiej, w 2001 roku wygrała konkurs literacki zorganizowany przez wydawnictwo Zysk i S-ka, powieść przyniosła autorce popularność, trafiła na Listę Bestsellerów Andrzeja Rostockiego drukowaną przez dziennik „Rzeczpospolita”). W 2002 roku ukazały się książki: „Prowincja”, „Gobelin” i „Buba” (zdobyła nagrodę główną w ogólnopolskim konkursie na powieść dla dzieci i młodzieży, zorganizowanego przez wydawnictwa Muza i Media Rodzina). Kolejne jej powieści to: „W górę rzeki” (2003 r.), „”Niebieski autobus” (2004 r.), „Myślinki” (2005 r.), „Pozłacana rybka” (2007 r., zdobyła nagrodę literacką Książka Roku 2007 przyznawaną przez Polską Sekcję IBBY, została też nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren zorganizowanym przez Fundację ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom). Inne książki jej autorstwa to: „Hermańce” (2008 r.), „Puszka” (2008 r.), „Niechciana” (2012 r.), „Gorzko” (2014 r.) i najnowsza „Tru” (2017 r.). Barbara Kosmowska jest również autorką słuchowisk dla dzieci i młodzieży.